Er is geen vrouw te zien in de tentoonstelling, alleen op de reclameposters die Kramer fotografeert, en waarvan meneer Khiar vraagt: wie is die vrouw?
De spullen waarmee meneer Khiar zich omringt, die iets vertellen over hem, fotografeert Kramer één voor één, meneer Khiar zelf wil niet op de foto.
En de katten, zij hield van katten…
In Foam is het ook een vrouw waar het om draait, daar is ze wel te zien op de portretten van Jacques Henri Lartigeu. Kleine foto’s aan de wand als uit een album gehaald.
en zie ik mijn moeder bij de rozen in haar tuin…