Ook in Huis Marseille, museum voor fotografie Amsterdam, zie ik de zee, een brok steen, bomen, een berg, een cirkel en ballen. Mensen geplaatst of zelfs gehangen in een landschap, met of zonder attribuut. Soms zijn het ook alleen de attributen die geplaatst zijn in het landschap en die ermee interacteren.
Werk van Scarlett Hooft Graafland, met de titel Shores like you, geïnspireerd op de dichtregel het land dat op je lijkt…uit het gedicht Uitnodiging tot de reis van Baudelaire
Baudelaire beschrijf het land wat op jou lijkt als mooi weelderig en rustig
‘Een echt land van Kokanje, waar alles mooi, weelderig , rustig en rechtschapen is; waar de luxe zich behaaglijk spiegelt in de orde; waar het leven overvloedig is en zoet om in te ademen; waar wanorde, onrust en toeval uitgesloten zijn; waar alles op jou lijkt, mijn lieve engel’
Een land waar alles op jou lijkt… Zo’n land daar wil de schrijver zijn, daar droomt hij van…
In hoofdstuk 6 Movements in imaginal space van het boek Waking Dreams schrijft M. Watkins over het verblijven bij/ het bewonen van de beelden van de droom en wat daar voor nodig is. Het allereerst doen alsof je een hoeveelheid (body of) water bent en merken hoe gebruikelijke gedachten en sores golven en rimpelingen creëren als een vloeiende, draaiende, wervelende activiteit. Het proberen geleidelijk stil te worden, waardoor je rimpelingen trager en regelmatiger worden en je jezelf in die rimpelingen voelt. Je hoeft niet al je activiteiten en gedachten te verlaten om in contact te zijn met het imaginaire legt Watkins uit. Beelden bewonen elke gedachte en elke beslommering. Maar een deel van ons moet voorbereid worden om sensitief en reflectief genoeg te zijn voor onze bewegingen zodat de imaginaire kwaliteiten van de beelden bekend kunnen worden. Worden als water of als een spiegel, ongehinderd door onze kritische uitspraken. Wat het beeld communiceert is wat het is , schrijft Watkins, het volstaat in zijn eigen aard. Elk beeld is multidimensionaal, het heeft vorm, kleur, textuur, emotionaliteit, manieren van bewegen. De kwaliteiten behoren aan het beeld zoals het zichzelf presenteert. De kwaliteiten van het beeld stellen de imaginaire omgeving in waarin ons bewustzijn reist.
De foto’s van Scarlett Hooft Graafland trekken mij een landschap in wat bewoont wordt door mensen, bomen, brokken steen, een cirkel van bananen, sneeuw en laten mij een stilte voelen, als een stille beweging. Een rimpeling in water, een gevoel van zweven door het hangen aan een tak, de stilte van een sneeuwlandschap, hoeden die in de lucht lijken te hangen of drijven ze in zee? Met een lichaam als water laat ik me de foto’s intrekken. alsof ik daar ben.